۷ آبان ۱۴۰۲

آرمیتا گراوند بعد از یک ماه کُما، جان باخت

ایران‌وایر

آرمیتا گراوند، دانش‌آموز نوجوانی که پس از بیهوشی در متروی تهران به بیمارستان منتقل شد و به کُما رفت، جان باخته است.

رسانه‌های حکومتی در ایران روز شنبه اعلام کردند که آرمیتا گراوند، دانش‌آموز نوجوانی که پس از بیهوشی در متروی تهران به بیمارستان منتقل شد و به کُما رفت، جان باخته است.

خبرگزاری دولتی ایرنا روز شنبه، ششم آبان‌ماه، نوشت که این دختر ۱۶ ساله «پس از به ثمر ننشستن معالجات گسترده پزشکی و بیست و هشت روز بستری در بخش مراقبت‌های ویژه درگذشت».

این خبرگزاری در ادامه نوشت: «آسیب مغزی وارده به مصدوم باعث شد که وی مدتی را در وضعیت کما سپری کرده و دقایقی پیش فوت کند.»

دیگر خبرگزاری‌های حکومتی در کشور از جمله تسنیم و فارس و ایسنا هم همین متن واحد را به عنوان خبر خود منتشر کرده‌اند.

همزمان بنا بر گزارش‌های رسیده، فشارها بر خانواده آرمیتا گراوند تشدید شده و ماموران به خانواده گفته‌اند محل خاکسپاری را آن‌ها تعیین می‌کنند. همچنین فضای اطراف بیمارستان فجر امنیتی است. تعدادی از شهروندان و بستگان آرمیتا آنجا حضور دارند و تعداد ماموران امنیتی زیاد است.

آرمیتا گراوند ۱۶ ساله، اهل کرمانشاه و ساکن تهران، روز یک‌شنبه ٩ مهر در مترو «شهدا» تهران پس از ورود به واگن بیهوش شد و بعدا خبر رسید که به کما رفته است.

ویدئوهای دوربین‌های مداربسته نشان می‌دهد که آرمیتا به‌هنگام ورود به این ایستگاه مترو حجاب اجباری مورد نظر حکومت را بر سر نداشت.

مقام‌های جمهوری اسلامی دلیل بیهوشی او پس از ورود به واگن مترو را «افت فشار» اعلام کردند، اما منابع حقوق بشری احتمال اتفاقی شبیه اتفاق برخورد ماموران گشت ارشاد با مهسا امینی را مطرح کرده‌ بودند.

مقام‌های جمهوری اسلامی در ماه‌های اخیر مأمورانی را با نام «حجاب‌بان» در متروهای تهران مستقر کرده‌اند تا با زنان و دختران مخالف حجاب اجباری برخورد کنند.

عدم شفافیت حکومت در این زمینه در شرایطی است که مقام‌های جمهوری اسلامی اجازه نداده‌اند که خبرنگاران داخل ایران این موضوع را پی‌گیری کنند.

به محض انتشار خبر وقوع حادثه در مترو، ابتدا یک خبرنگار که برای پیگیری ماجرا رفته بود چند ساعتی بازداشت شد و پس از آن نیروهای حکومتی خانواده گراوند را ایزوله کردند و تمام راه‌ها را بر خبرنگاران و روزنامه‌نگاران داخل کشور بستند.

این گونه اقدامات حکومت که تا روز شنبه هم ادامه داشت بیش از پیش به این گمانه دامن زد که مقامات جمهوری اسلامی به دلیل شباهت وضعیت آرمیتا به مهسا امینی نگران به راه افتادن اعتراضی دیگر در کشور هستند. به‌ویژه آن که این رخداد جدید کمتر از یک ماه پس از سالگرد مهسا پیش آمد.

پیش از این، هه‌نگاو طی گزارشی نوشته بود که این دختر نوجوان از روز نخست به دلیل وخامت وضعیتش، تحت هیچ عمل جراحی قرار نگرفته است.

آرمیتا گراوند، دانش‌آموز هنرستان دولتی «عروه‌الوثقی» در منطقه ۱۱ تهران است که ۹مهر۱۴۰۲، در مسیر مدرسه و در ایستگاه متروی شهدا تهران، از ناحیه سر آسیب دید و در بیمارستان نظامی فجر بستری شد. به گفته مقام‌های جمهوری اسلامی او به‌دلیل «افت فشار بیهوش شد»، اما بسیاری از گزارش‌ها و تعدادی از شاهدان عینی از آسیب دیدن او هنگام بحث درباره حجاب اجباری خبر داده‌اند.

ایران‌وایر روز ۱۳مهر۱۴۰۲ در گزارشی اعلام کرد ضارب آرمیتا گراوند یک «آتش به اختیار» بوده است. یک منبع موثق در گفت‌وگو با ایران‌وایر تایید کرده که در واگن قطار بین آرمیتا گراوند و یک زن آتش به اختیار جرو‌بحث شده و زن، آرمیتا را هل داده است.

پیش‌از این روزنامه گاردین نیز در گزارشی نوشت که توانسته است با دو شاهد عینی این واقعه گفت‌وگو کند. براساس روایتی که گاردین منتشر کرده است، مشاجره بین آرمیتا و زنی با پوشش چادر که به گمان شاهد گاردین «حجاب‌بان» بوده، بر سر پوشش اجباری به خشونت کشیده شده و آن زن به آرمیتا حمله کرده و به‌شدت او را هل داده است.

هفته گذشته برخی از رسانه‌های ایران در خبر کوتاهی بدون اشاره به منبع خبر، مدعی قطعی بودن «مرگ مغزی» آرمیتا گراوند شدند.در پی انتشار این خبر، دو منبع از نزدیکان آرمیتا گراوند، روز دوشنبه گذشته، به نقل از منابع پزشکی در بیمارستان فجر تهران گزارش‌ها در مورد «مرگ مغزی» او را رد کرده و به رادیوفردا گفتند که خانواده گراوند «همچنان امیدوار به بازگشت اوست».

خبرگزاری ایرنا روز شنبه نوشت که «بر اساس نظریه رسمی پزشکان آرمیتا گراوند پس از افت ناگهانی فشار خون، دچار سقوط، ضربه به مغز و به دنبال آن تشنج مداوم، کاهش اکسیژن‌رسانی مغزی و اِدم مغزی شده است».

پیشتر عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده است که مقامات جمهوری اسلامی باید به یک هیئت بین‌المللی مستقل، شامل کارشناسان سازمان ملل، برای بررسی شرایطِ منجر به بستری‌ شدن آرمیتا گراوند، اجازه ورود بدهند.



source https://zanan.bashariyat.org/?p=58457

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر