۵ آبان ۱۴۰۲

الهام مدرسی با تکرار شعار «جانم فدای ایران»: برای اعتراف اجباری به «عضویت در کومله» شکنجه شدم

VOAPNN

الهام مدرسی

الهام مدرسی، از معترضان بازداشت‌شده در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ که مدتی در زندان کچویی به سر برد، شهادتنامه‌ای درباره شکنجه‌ها در بازداشت منتشر کرده است.

الهام مدرسی که در زمان بازداشت ساکن فردیس در استان البرز بود و اکنون در ترکیه به سر می‌برد، در متنی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده گفته است که «در جنبش زن زندگی آزادی حضوری فعال» داشت.

او که اهل استان کردستان است، در این متن با تأکید بر شعار «جانم فدای ایران» و «پاینده باد ایران»، گفته در بازداشت برای اعتراف به «عضویت در کومله» تحت شکنجه قرار گرفته و پس از آزادی نیز تهدیدها علیه او و خانواده‌اش ادامه داشته است.

الهام مدرسی گفته است: «در نهایت به خاطر تهدید و فشارهای امنیتی روی خودم و خانواده‌ام مجبور به ترک خاکی شدیم که برایش تا مرز جان جنگیدیم. اکنون در ترکیه در بلاتکلیفی مطلق به‌سر می‌برم.»

او با بیان این که یازدهم آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده بود، تأکید کرده است: «دوازده نفر از مأموران سرکوب به منزل‌مان یورش آوردند، مادرم را با خشونت هل دادند، روی سر مادر و برادرم اسلحه (کلت) گذاشتند، به من چشم‌بند زدند و بردند.»

در این شهادتنامه که الهام مدرسی دوم آبان آن را منتشر کرده، با بیان این که سه ماه در زندان بوده، نوشته است: «تمام مدت تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی بودم و ضرب و شتم شدید در نهایت منجر به خونریزی داخلی من شد. مأموران اطلاعات نیز برگهٰ سونوگرافی من را از بیمارستان گرفتند و پاره کردند.»

او فاش کرد که بازجوها «به دروغ می‌گفتند که برادرم در اتاق مجاور تحت شکنجه مأموران است یا مدام من را تهدید به تجاوز می‌کردند و تلاش برای گرفتن اعتراف اجباری که بگویم اسلحه داشته‌ام و عضو حزب کومله کردستان هستم. در حالی که من فقط به اوضاع ایران اعتراض داشتم و در مقابل ظلمی که به مردم می‌شد.»

مدرسی با اعلام این که بازجوها در زمان بازداشت «هر روز از ساعت ۷ صبح تا ۱۱ شب» در مجموع «۱۴۰ ساعت» بازجویی کرده‌اند، گفت: «سناریویی که برای ما طرح‌ریزی کرده بودند این بود که تحت شکنجه به عضویت در حزب کومله اعتراف کنم و در نهایت این اعترافات اجباری منجر به صدور حکم اعدام برای من بشود.»

او با اشاره به این که اتهام او در کیفرخواست «محاربه» ذکر شده بود، گفت که «در تمام مدتی که زندانی بودم به داروهایم و مراقبت پزشکی دسترسی نداشتم و حال عمومی من روزبه‌روز بدتر می‌شد.»

این زندانی سیاسی سابق با بیان این که در زندان دچار «سیروز کبدی» شده، گفته است: «در بهداری زندان به دلیل درد شدیدی که از ناحیه کبد داشتم به من آمپول‌هایی تزریق می‌شد که حالم را بدتر می‌کرد، چنان که حتی به سختی قادر به نفس کشیدن بودم.»

الهام مدرسی همچنین عنوان کرده که پس از آزادی با وثیقه «پنج میلیاردی» در دوم بهمن، خود و خانواده‌اش «توسط شماره‌های ناشناس تهدید به مرگ» می‌شدند و «مدام به وزارت اطلاعات احضار و بازجویی» می‌شدند.

این زندانی سیاسی پیشین که اکنون در ترکیه و در «بلاتکلیفی» به سر می‌برد، گفته «به خاطر حال عمومی وخیم و از دست دادن بخش عمده ای از کبدم دو الی سه روز هفته در بیمارستان بستری‌ام» و «نمی‌دانم با وجود نداشتن بیمه و هزینه‌های بالای درمان تا کی می‌توانم زنده بمانم.»

الهام مدرسی با وجود بیماری در دوره بازداشت به همراه ۱۴ زندانی سیاسی دیگر در بند زنان زندان کچویی فردیس در اعتراض به روند دادرسی اعتصاب غذا کرده بود.

او پیشتر و در پی از خروج از ایران وضعیت «ناگوار» معترضان در زندان را در گفت‌وگو با صدای آمریکا شرح داده بود.



source https://zanan.bashariyat.org/?p=58429

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر