شبکه حقوق بشر کردستان
سکینه پروانه، زندانی سیاسی کُرد بیش از ۵ ماه است که به صورت بلاتکلیف در بند زنان زندان مرکزی مشهد نگهداری میشود. وی در این مدت دچار مشکلات تنفسی و قلبی شده اما مسئولین زندان از انتقال وی به بهداری زندان و مراکز درمانی ممناعت به عمل میآورند.
یک منبع مطلع به وضعیت این زندانی سیاسی به شبکه حقوق بشر کردستان گفت: سکینه پروانه از تاریخ ۱۵ فرودین در بازداشت و وضعیت بلاتکلیف در بند زنان زندان مرکزی مشهد به سر میبرد. همچنین مدتی است که وی از تنگینفس و ناراحتی قلبی رنج میبرد اما مسئولین زندان از حتی از اعزام او به بهداری زندان و مراکز درمانی خودداری میکنند.
به گفته این منبع، در روزهای گذشته به دلایل نامعلوم چند تن از ماموران زندان به این بند یورش برده و با باتوم او و چند زندانی دیگر را مورد ضرب و شتم قرار دادند. این زندانی سیاسی از زمان بازداشت تاکنون تنها با حضور کارمندان زندان و آنهم به زبان فارسی حق تماس تلفنی با خانوادهاش را دارد.
این منبع در ادامه افزود، ماموران امنیتی ملاقات این زندانی سیاسی پس از آزادی از زندان با خانواده یکی از جانباختگان اعتراضات مردمی در قوچان را بهانه برای بازداشت و تشکیل پرونده قضایی علیه وی کردهاند. همچنین مدتی پیش قرار بازداشت وی برای شمشمین ماه متوالی تمدید شده و شعبه ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد از رسیدگی به پرونده این زندانی سیاسی خودداری میکند.
پیشتر در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سکینه پروانه از زندان مشهد به شعبه ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب این شهر منتقل و به او اعلام شده بود که کیفرخواست پرونده وی به اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، « اقدام علیه امنیت ملی» از طریق عضویت در گروههای معاند و «توهین به رهبر جمهوری اسلامی» صادر و به دادگاه انقلاب این شهر ارجاع داده شده است.
سکینه پروانه، زندانی سیاسی سابق روز سهشنبه ۱۵ فروردین در ترمینال مشهد توسط ماموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد نظامی-امنیتی منتقل شد. ماموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران همزمان با بازداشت وی، راننده تاکسی که او را به ترمینال رسانده بود برای چندین ساعت بازداشت و مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند.
وی در تاریخ ۲۵ فروردین پس از پایان دوران بازجویی از بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه به زندان مرکزی مشهد منتقل شد.
پرونده این زندانی سیاسی سابق به اتهام « تبلیغ علیه نظام» و « توهین به رهبر جمهوری اسلامی» در شعبه ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب در حال رسیدگی است. وی از زمان بازداشت تا کنون از حق داشتن وکیل و ملاقات با خانواده محروم شده است.
سکینه پروانه در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ در چهارمین سال محکومیت خود پس از اعلام عفو از زندان مرکزی مشهد آزاد شد. وی پس از آزادی از زندان بار دیگر در تاریخ ۱۶ اسفند توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از ۴ روز آزاد شد.
سازمان اطلاعات سپاه پاسداران پس از آزادی وی از زندان در بهمن سال گذشته تا کنون از تحویل مدارک شخصی او از جمله شناسنامه و.. خودداری کرده است.
سکینه پروانه پیش از این با انتشار نامهایی در تاریخ ۵ تیر ۱۳۹۹ جریان بازداشت و اذیت و آزارهایی که در دوران زندان تجربه کرده است را شرح داده بود. بر اساس گفتههای خانم سکینه ماموران امنیتی جمهوری اسلامی اوایل پاییز ۱۳۹۸ او را به بهانه ملاقات با خانوادهاش در شهر سلیمانیه کردستان عراق بازداشت و پس از انتقال به مرز ایران و عراق مدت ۱۰ روز را در بازداشتگاههای مریوان و سنندج گذرانده تا نهایتا به زندان اوین منتقل شد. وی دوران بازداشت خود را تحت سختترین شرایط بازجویی همراه با شکنجههای جسمی در بندهای دو الف، ۲۰۹ و زنان زندان اوین سپری کرد.
پیام درفشان، وکیل سابق این زندانی سیاسی در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۹۹ از صدور حکم ۵ سال حبس تعزیری و ۳ سال ممنوعیت از عضویت در گروههای سیاسی به اتهام «عضویت در گروه یا دستجات معاند نظام با هدف برهم زدن امنیت کشور» برای موکل خود خبر داده بود.
سکینه پروانه در فروردین ۱۳۹۹ به دلیل شعارنویسی و سردادن شعار در زندان اوین به زندان قرچک ورامین انتقال یافت و پس از ۴ روز نگهداری در سلول انفرادی به بیمارستان روانپزشکی امینآباد شهر ری منتقل شده بود. وی در تاریخ ۱۴ تیر در حالی که آثار کبودی و ضرب و شتم روی بدنش وجود داشت مجددا به زندان اوین منتقل شد و دادگاه در مرداد ۱۳۹۹ وی را به اتهام «اغتشاش در زندان» به ۲ سال حبس محکوم کرد.
این زندانی سیاسی در آبان ۱۳۹۹ از زندان اوین تهران به زندانهای قوچان و مرکز مشهد منتقل شد. وی در چند سال گذشته چندین بار به بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران مشهد انتقال و برای انجام اعترافات اجباری تلوزیونی مورد شبکه جسمی و روحی قرار گرفته بود.این زندانی سیاسی در این مدت همچنین در اعتراض به فشار نهادهای امنیتی چندین بار دست به اعتصاب غذا زده بود.
source https://zanan.bashariyat.org/?p=57543
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر