کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی که بیش از دوازده سال را بدون مرخصی در زندان سپری کرده، پس از تبعید به زندان سمنان، تحت فشارهای مضاعفی قرار دارد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی پس از تبعید از زندان اوین به زندان سمنان، با فشارهای مضاعفی روبرو است.
وی روز سه‌شنبه، ۱۹ اسفند ماه ۱۳۹۹ از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد و در این زندان برای تماس با فرزندانش نیز به تلفن دسترسی ندارد.
یک منبع مطلع درخصوص شرایط سخت مریم اکبری‌منفرد در زندان سمنان به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «فشارهای نیروهای امنیتی برای عدم تماس و ارتباط با زندانیان دیگر که همگی از جرایم عادی هستند از مشکلات دیگر او است. مریم اکبری منفرد برای تماس با خانواده باید در حضور مامور امنیتی و ماموری از حراست زندان در زمانی که آنها تعیین می‌کنند تماس بگیرد که این موضوع باعث اعتراض او شده است، ولی مسئولین زندان به او گفته‌اند که از بالا به ما دستور داده‌اند که تماس هایت کنترل شده باشد.»
از سوی دیگر، خانواده این زندانی سیاسی به‌دلیل مسافت طولانی از ملاقات هفتگی محروم مانده‌اند و فقط ماهی یکبار امکان ملاقات با او را دارند. این درحالی است که مریم اکبری‌منفرد سه دختر دارد و عدم اطلاع از وضعیت فرزندانش برای او بسیار سخت است.
این منبع در ادامه گفت: «بنابه قوانین جدید محاربه، پرونده مریم اکبری منفرد باید مجددا بررسی شده و او باید آزاد می‌شد؛ که متاسفانه اعاده دادرسی او دوبار توسط دیوان عالی کشور رد شده است. او به‌دلیل شکایت از مسئولین جمهوری اسلامی برای اعدام خواهر و برادرش در تابستان ۶۷ مورد شدیدترین فشارها قرار گرفته است. دادستانی تهران و نیروهای امنیتی بارها به او گفته‌اند که باید شکایت خود را پس بگیرد.»
مریم اکبری‌منفرد که دی ماه ۱۳۸۸، دو روز بعد از تجمعات اعتراضی در عاشورای همان سال، در منزل مسکونی‌اش بازداشت شد، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «محاربه و اقدام علیه امنیت ملی» به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
اتهام اصلی وی هواداری از سازمان مجاهدین خلق عنوان شده است، اما حسن جعفری، همسر مریم اکبری‌منفرد، پیشتر در گفتگو با رسانه‌ها اعلام کرده بود که تنها ارتباط خانم اکبری با سازمان مجاهدین خلق، چند تماس تلفنی با خواهر و برادرش در «کمپ اشرف» در عراق بوده است.
source https://zanan.bashariyat.org/?p=46696
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر