«عارضم که با نادا تلفنی حرف زدم همین الآن گفت دیروز رفته کارگاه چوب‌تراشی و خیلی بهش خوش گذشته، البته بعد از ظهرش یه کم دلش گرفته، ولی در کل گفت که دیروز بهش خیلی خوش گذشته.
گویا به خاطر ظرفیت محدود، سخت هم می‌شه وارد کارگاه چوب‌تراشی شد که خوشبختانه نادا از پس این مهم براومده.» متنی که خواندید آخرین خبر مربوط به «نادا صبوری»، روزنامه‌نگار زندانی در «زندان اوین»، است. این متن را «سهراب صالحین»، همسر نادا، روز ۱۲شهریور۱۳۹۹ در صفحه توییتر خود منتشر کرده است؛ سهراب امیدوار است که با توجه به اعمال ماده ۴۷۷ قانون مجازات اسلامی، «ابراهیم رییسی»، رییس قوه قضاییه، هر چه زودتر دستور آزادی نادا را صادر کند. طبق ماده ۴۷۷ «در صورتی که رییس قوه قضاییه رای قطعی صادره از هر یک از مراجع قضایی را خلاف شرع بین تشخیص دهد، با تجویز اعاده دادرسی، پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال تا در شعبی خاص که توسط رییس قوه قضاییه برای این امر تخصیص می‌یابد رسیدگی و رای قطعی صادر نماید.»
***
صبوری از جمله بازداشتی‌های تجمع اعتراضی به وقایع «بند ۳۵۰ زندان اوین» در سال ۱۳۹۳ است. ۱۷مرداد۱۳۹۹، پس از گذشت بیش از ۶ سال از تشکیل پرونده علیه این روزنامه‌نگار، او توسط ماموران امنیتی بازداشت و برای تحمل دوره محکومیت سه سال و نیم خود راهی «بند نسوان زندان اوین» شد.
این روزنامه‌نگار به همراه چند تن دیگر، چند روز پس از حمله ماموران و گارد ویژه در روز ۲۸فروردین۱۳۹۳ به زندانیان بند ۳۵۰زندان اوین، که به پنج‌شنبه سیاه زندان اوین شهرت یافت، روبه‌روی ساختمان نهاد ریاست‌جمهوری در خیابان پاستور تجمع کرده بودند.
«میلاد پورعیسی»، سهراب صالحین (همسر نادا صبوری)، «جواد مهاجری»، «ستاره داوودی» و «احمدرضا حائری» از دیگر بازداشتی‌های تجمع اعتراضی به وقایع معروف به «پنج‌شنبه سیاه بند ۳۵۰ اوین» بودند.
میلاد پورعیسی یکی از همین بازداشتی‌ها که پس از صدور حکم سنگین توسط قاضی «صلواتی» در سال ۱۳۹۴ از کشور خارج شد، در خصوص تجمع روز دوم اردیبهشت ۱۳۹۳ که موجب بازداشت آن‌ها شد به «خبرنگاری جرم نیست» می‌گوید: «من و نادا در آن زمان در روزنامه “کسب و کار” کار می‌کردیم؛ سه – چهار روز از وقایع بند ۳۵۰ گذشته بود و شبکه‌های اجتماعی پر شده بود از خبرهای مربوط به اتفاقات وحشتناک این بند؛ این حمله که اولین هجوم ماموران امنیتی به شکل گسترده در داخل زندان بود، با واکنش‌های بسیاری از طرف کاربران شبکه‌های اجتماعی همراه شد. روز بازداشت، ما از این موضوع که قرار است معترضان نسبت به این ماجرا در خیابان پاستور تجمع کنند، اطلاع داشتیم. ما هم به تجمع‌کنندگان که درصد بالایی از آن‌ها را خانواده زندانیان تشکیل می‌دادند، پیوستیم. بیشتر شعارها معطوف به رسیدگی به وضعیت زندانیان بند ۳۵۰ اوین توسط دولت بود؛ چرا که دولت “حسن روحانی” وعده داده بود که این موضوع را پیگیری کند.»
این روزنامه‌نگار در خصوص بازداشت خود، نادا صبوری و ۵ تن دیگر توضیح داد: «پس از حدود دو ساعت از حضور در تجمع، زمانی که در حال برگشت به دفتر روزنامه بودیم، ماموران امنیتی و انتظامی از افراد حاضر در مقابل ساختمان ریاست‌جمهوری کارت شناسایی دریافت کردند؛ اما ما کارت شناسایی به همراه نداشتیم و همین موضوع بهانه‌ای شد تا من و چند نفر دیگر را بازداشت کنند. پس از چندین ساعت بازداشت در داخل خودرو در محدوده میدان پاستور، همه ما را به “قرارگاه ثارالله” منتقل کردند. من ساعاتی بعد آزاد شدم، اما نادا نه.»
پورعیسی می‌گوید نادا صبوری ۱۹ روز را در «بند دو الف زندان اوین» تحت بازجویی و شکنجه بازجویان اطلاعات سپاه بود تا علیه خود اعتراف و اقرار کند. نادا صبوری نهایتاً به قید وثیقه از زندان آزاد شد، اما این شروع ماجرای این روزنامه‌نگاران بود.
بدون برگزاری دادگاه تجدیدنظر حکم صادر شد!
صبوری و سایر متهمان پرونده در دادگاهی که پاییز ۱۳۹۳ در شعبه ۱۵ «دادگاه انقلاب» برگزار شد، توسط قاضی صلواتی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی با مصداق شرکت در تجمع اعتراضی» به سه سال و شش ماه حبس محکوم شد. همچنین سهراب صالحین، همسر نادا، نیز به اتهامی مشابه به سه سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.
این حکم در روز ۱۴فروردین۱۳۹۴ در شعبه ۳۶ «دادگاه تجدیدنظر استان تهران» به ریاست قاضی «زرگر» عیناً تایید شد، اما تا مدت‌ها خبری از به اجرا درآمدن حکم منتشر نشد.
پورعیسی در خصوص صدور حکم می‌گوید: «زمستان ۱۳۹۳ برای پیگیری حکم به دادگاه رفت‌وآمد داشتیم. گفتند بروید بعد از عید نوروز ۱۳۹۴ بیایید؛ فروردین ماه بود که متوجه شدیم بدون تشکیل هیچ دادگاه تجدیدنظری حکم عیناً تایید شد. حکم من شد شش سال و سه ماه حبس تعزیری و من تیر ماه ۱۳۹۴، پیش از به اجرا درآمدن حکم از ایران خارج شدم.»
نادا صبوری پس از آزادی از زندان در اردیبهشت ۱۳۹۳ کار روزنامه‌نگاری را ادامه داد؛ وی یک سال پیش از بازداشت مجدد در سال ۱۳۹۹ در «روزنامه تعادل» مشغول به کار بود و پس از آن به همراه همسر خود سهراب صالحین به تهیه پادکستی با نام «رانیو» پرداخت؛ پادکستی که در توضیح آن آمده است: «رانیو روایت‌کننده فرایند تغییر و نقش مهمی است که فعالیت‌های بدنی به ویژه دویدن در آن ایفا می‌کند.»
انتشار این پادکست پس از بازداشت نادا صبوری در قسمت سی‌ودوم متوقف شد.
صبوری برای تحمل حبس راهی زندان شد
صبوری از روز ۱۷مرداد۱۳۹۹ توسط ماموران امنیتی بازداشت و راهی زندان اوین شد. بازداشت او از سوی دادسرای امنیت و با هدف اجرای حکم سه سال و نیم زندان وی صورت گرفته بود.
«علی مجتهدزاده»، وکیل نادا، روز ۲۱مرداد۱۳۹۹گفته بود که درخواست اعمال ماده ۴۷۷ را برای پرونده وی ارائه کرده است: «خوشبختانه متهم ردیف اول درخواست اعاده دادرسی می‌دهد و این اعاده دادرسی پذیرفته می‌شود و نظر قضات فهمیده و شریف دیوان عالی به این تعلق می‌گیرد و می‌گویند که این اتهام اگر جرم هم باشد، نهایتا اخلال در نظم است، نه اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و این یک تصمیم کاملاً قانونی است و به دادگاه هم‌عرض می‌رود و این تصمیم قانونی به رای تبدیل می‌شود و حکم متهم اخلال در نظم عمومی می‌شود، اما در بقیه پرونده‌ها چندین سال باقی مانده بودند و حکم را اجرا نکرده بودند و متهمان نیز این موضوع را پیگیری نکرده بودند، که از دو هفته گذشته برای این متهمان اخطاریه فرستاده می‌شود که خودتان را معرفی کنید.»
این وکیل پایه یک دادگستری در خصوص وضعیت متهمان این پرونده گفته است: «ما موضوع را در دادگاه انقلاب مطرح کردیم و روز گذشته -۲۰مرداد۱۳۹۹- نیز از طریق دفتر آقای رییسی درخواست اعمال ماده ۴۷۷ را مطرح کردیم که این ماده ۴۷۷ از اختیارات رییس قوه قضاییه است؛ با توجه به نظر دیوان عالی کشور که اجتماع و تبانی را از این پرونده برداشتند، ما منتظر هستیم که هر چه زودتر این موضوع ختم به خیر شود و به اتهامات این سه نفر که یک نفرشان گویا ایران نیستند و یک نفر از آن‌ها هم به اتهام اخلال در نظم در حال تحمل کیفر هستند و یک نفر دیگرشان هم خانم است و دارای شرایط خاصی هستند، مجدداً رسیدگی شود؛ چون قانون ما را ملزم می‌کند و ما باید بپذیریم زمانی که در یک پرونده واحد، یک عمل از سوی عالی‌ترین مرجع قضایی جرم شناخته نمی‌شود، باید اعمال ماده ۴۷۴ انجام شود و رای نقض شود و رسیدگی مجدد صورت بگیرد.»
تا کنون نتیجه‌ای در خصوص درخواست ماده ۴۷۷ برای خانم صبوری اعلام نشده است، اما وکیل او اظهار امیدواری کرده است که احتمالا این درخواست به نتیجه برسد: «ما نظر مساعدی را در مجموعه قوه قضاییه برای اجرای این اقدام قانونی دیدیم و درخواست ما نیز کاملاً قانونی است و امیدواریم این چند روزه پذیرفته شود و شعبه هم‌عرض در یک فضای معقول‌تر تشکیل جلسه دهد و احکام عادلانه را صادر کند.»
میلاد پورعیسی در ادامه گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست»، با اشاره به این موضوع که «برای اجرای کفالت با خانواده من هم تماس گرفتند»، می‌گوید: «وقتی سال ۱۳۹۳ بازداشت شدم، بعد که به روزنامه برگشتم گفتند امکان همکاری با من وجود ندارد، اصطلاحاً عذر من را خواستند. پس از آن دوران، مدتی در روزنامه‌های تعادل، “آفتاب یزد” و مجله “صدا” و “ایران فردا” فعالیت کردم و بعد از کشور خارج شدم. سال۱۳۹۶ بود که نامه اجرای احکام من صادر شد، اما اقدامی برای ضبط کفالت من صورت نگرفت که اخیراً هم‌زمان با بازداشت نادا با خانواده‌ام تماس گرفته‌اند در خصوص به اجرا درآمدن کفالت.»
واکنش‌ها به بازداشت نادا صبوری
«مهدی محمودیان»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، هم‌زمان با بازداشت نادا صبوری در روز ۱۷ مرداد ماه که در ایران مصادف بود با «روز خبرنگار»، در یک توییت با اشاره به اجرایی شدن حکم نادا صبوری نوشته بود: «رییسی روز خبرنگار را به صورت عملی تبریک گفت. این زوج سال‌هاست دست از کار خبری برداشته‌اند. صدای من را از بزرگ‌ترین زندان خبرنگاران جهان می‌شنوید؛ روزتان مبارک.»
روز ۱۹ مرداد ماه، سهراب صالحین، همسر نادا، در صفحه توییترش از برخی افراد که نامی از آن‌ها نبرد، خواست تا در خصوص پرونده همسرش اظهار نظری نداشته باشند: «بنده و همسرم خانم نادا صبوری در سال ۹۳ به دليل شرکت در تجمع مقابل نهاد رياست‌جمهوری به تحمل ۴۲ ماه حبس محکوم شديم با توجه به رويكرد مثبت و جديد قوه قضاییه در قبال موضوعات سیاسی، موضوع در حال حل شدن بود که سخنان تند و به دور از انصاف برخی در خصوص جناب ریيسی، ما را به دردسر انداخت. اينجانب و همسرم تقاضا داريم دوستان تحت هر عنوان (دلسوزی، کمک و…) بدون هماهنگی با خود و يا وکيل انتخابی‌مان آقای علی مجتهدزاده، از اظهار نظر خودداری نمایند.»
صالحین نیز می‌بایست تا روز ۲۹ مرداد ماه خود را به زندان اوین معرفی می‌کرد، اما بر اساس آن‌چه خود «فرصت داده‌شده» عنوان کرد، تا کنون حکمی برای وی به اجرا در نیامده است: «دوستان سلام، با توجه به فرصتی که داده شد، هنوز خودم رو به دادسرای اوین معرفی نکردم. این مدت هم به خاطر شرایط نادا نبودم. الآن اومدم بگم که نادا طی تماسی بهم گفت که هر روز ساعت ۵ عصر به مدت دو ساعت و نیم ورزش می‌کند و ازم خواست شما رو هم دعوت کنم بهش بپیوندید.»
لازم به تاکید است اتهام نادا صبوری در یک دادگاه هم‌عرض از اقدام علیه امنیت ملی به اخلال در نظم عمومی تغییر کرده بود و ایشان برای تحمل ۳ سال و نیم حبس تعزیری، از روز ۱۷مرداد۱۳۹۹، در زندان به سر می‌بردند.
source https://zanan.bashariyat.org/?p=39975
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر