تجربه ای که برخی زنان اردبیل از مزاحمت های خیابانی داشته اند

ایسنا/اردبیل کوچه ای است تنگ و فرعی با نوری که سوسو می کند در میانه نیمه شب ولی مجبور است بیرون برود و حالا می تواند هر دلیلی داشته باشد؛

به داروخانه برود و یا به خانه مادرش دو کوچه آن طرف تر و یا …تنها این کوچه تنگ و تاریک نیست که او را می ترساند و گاهی ممکن است از مزاحمت های خیابانی و یا حتی تیکه پرانی یک مرد در خیابان و یا محل کار نیز بلرزد.

بر اساس مطالعات انجام شده زنان در همه جای دنیا و نه تنها در ایران ممکن است از قرار گرفتن در برخی فضاهای شهری از جمله جاهای شلوغ و بی نظم و یا خیابان های فرعی با نور کم و خلوت احساس ترس و ناامنی کنند؛ از زنان جوانی که از تعرض جنسی می ترسند تا زنان پیری که از ناتوانی در مقابل آسیب های فزاینده جرم در کوچه و خیابان می هراسند.

نورضعیف خیابانها، مکان یابی بد فضای سبز، جدایی از جمع و قرار گرفتن در محیط های خلوت، برخی مناطق شهری و حاشیه ای ، ایستگاه‌ها، مرکز خرید و زیرگذرها، تونل‌ها و پل‌ها و به طور عمومی فضای شهری در شب از جمله محیط هایی است که زنان بیشتر از قرار گرفتن در آن واهمه داشته اند اما چرا؟

برخی زنان اردبیلی بر این باور هستند که هر چقدر نیروهای انتظامی در معابر شهری بیشتر شود به همان اندازه زنان به احساس بیشتری دست پیدا می کنند.

یکی از زنان اردبیلی به ایسنا گفته، با بیان اینکه در شهر، امنیت خوبی وجود دارد اما گاهی امنیت روانی زنان توسط عده ای هنجارشکن مورد خدشه قرار می گیرد؛ در سال های قبل در هر کوی و برزنی افرادی وجود داشتند که به صورت کلامی زنان را مورد آزاد کلامی قرار می دادند اما تعداد این افراد به مرور کمتر شده است و الان وضعیت مناسبی در شهر وجود دارد.

مریم 35 ساله و دارای یک دختر 3 ساله است؛ او معتقد است، هر چقدر معابر عبوری زنان بیشتر در دید و قابل مشاهده باشد به همان اندازه امنیت آن معابر بیشتر می شود مثلا در خیابان های اصلی مزاحمت کلامی پایین است اما در اماکن خلوت مثل کوچه ها، عده ای به خود اجازه می دهند که دست به رفتار ناهنجار بزنند.

این زن اردبیلی با اشاره به اینکه برخورد قاطعانه با هنجارشکنان می تواند برای زنان احساس امنیت بیاورد و محیط را برای هنجارشکنان ناامن کند، تصریح کرد: حضور پلیس در معابر برای زنان امنیت آفرین و برای هنجارشکنان موجب ناامنی می شود.

زنانی که تنها نقش همسر و مادر را ایفا نمی کنند و برای ایفای نقش اجتماعی و اقتصادیشان مجبور به حضور در محیط های اجتماعی هستند، بنابراین زنان نباید تنها در موارد استثنایی مورد توجه قرار بگیرند بلکه باید محیط شهری و اجتماعی را برای فعالیت ها و حضور آنها آماده شود تا بتوانند بدون هیچ مشکل زیرساختی به وظائف و مسئولیت های خود عمل کنند.

معمولا زنان در معابر عمومی از امنیت بالایی برخوردار هستند اما ممکن است در کالبد شهری فضاهایی وجود داشته باشد که در آن زنان دچار احساس ناامنی بشوند بنابراین باید در کالبد شهری این محل ها شناسایی شده و برای عبور و مرور زنان امن سازی شود.

زهرا، دیگر زن اردبیلی معتقد است که هر جایی که از چشم عموم دور باشد می تواند برای زنان ناامن باشد بنابراین باید این نقطه های کور شناسایی شده و از بین رود. این نقاط در هر کوچه و خیابانی می تواند وجود داشته باشد و این مکان ها حتی اگر دارای امنیت بالا هم باشد، می تواند احساس امنیت را از بین ببرد زیرا ممکن است هر زنی با دیدن مردی در چنین محلی احساس ناامنی کند.

جامعه اگر ناامن باشد هم برای مرد و هم برای زن ناامن است

مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری اردبیل بر این باور است که زنان اعم از دختران و خانم های متاهل، وقتی و در جامعه ای احساس ناامنی می کنند که در آن جامعه جایگاه زن به مثابه یک انسان، تعریف نشده باشد.

«محمد سیمزاری» در گفت و گو با ایسنا تصریح کرد: در جامعه ای که نگاه ها فقط جنسیتی بوده باشد امنیت زنان ممکن است مورد توجه قرار بگیرد و گرنه امنیت مقوله ای نیست که تابعی از جنسیت افراد باشد. جامعه اگر ناامن باشد هم برای مرد و هم برای زن ناامن است و اگر در امنیت به سر ببرد بر زن و مرد به صورت یکسان امنیت وجود خواهد داشت.

حسین بشیری، یک جامعه شناس هم بر این باور است که احساس ناامنی برای زنان در مکان های خلوت از جمله دفاتر خصوصی، در مکان هایی که زنان مراجعه کرده و خواستار حمایت هستند، بیشتر از اماکن و معابر دیگر است.

وی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه احساس امنیت ممکن است در زمان تاریکی هوا کمتر شود، اضافه کرد: در حاشیه شهرها و در مکان هایی که افراد به صورت حاشیه ای زندگی می کنند احساس امنیت زنان نسبت به معابر دیگر کمتر است.

گزارش از: توحید مهدوی علی بابالو

source https://zanan.bashariyat.org/?p=40199