زینب جلالیان، زندانی سیاسی در تاریخ ۵ تیر از زندان قرچک ورامین خارج و به زندان کرمان تبعید شد. خانم جلالیان از آن زمان تاکنون در قرنطینه بند زنان این زندان نگهداری می‌شود و از ارتباط با سایر زندانیان محروم است.
این زندانی سیاسی که اردیبهشت امسال از زندان خوی به زندان قرچک ورامین منتقل شده بود، در سال ۸۶ بازداشت و دو سال بعد به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تایید اما با یک درجه تخفیف به حبس ابد تقلیل یافت.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زینب جلالیان، زندانی سیاسی دوران محکومیت خود را در قرنطینه بند زنان زندان کرمان سپری می‌کند.
وضعیت خانم جلالیان به گونه‌ای است که با گذشت یک ماه از انتقال وی به زندان کرمان، کماکان در اتاق کوچکی در قرنطینه این زندان به تنهایی نگهداری می‌شود و از ارتباط با سایر زندانیان محروم است.
زینب جلالیان در تاریخ ۵ تیرماه امسال از زندان قرچک ورامین خارج و به زندان کرمان تبعید شد.
خانم جلالیان که روز شنبه ۳۱ خردادماه با طرح خواسته انتقال خود به زندان خوی و یا زندان اوین اعتصاب غذا کرده بود چندی پیش به اعتصاب خود پایان داده است.
زینب جلالیان در تاریخ ۸ اردیبهشت امسال به دلایل نامشخصی از زندان خوی خارج و نهایتا در تاریخ ۱۳ اردیبهشت به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شد. پیشتر یک منبع نزدیک به خانواده جلالیان در این خصوص به هرانا گفت: «زینب جلالیان پس از خروج از زندان خوی ابتدا به زندان ارومیه و از آنجا به کرمانشاه، سپس به زندان اوین و نهایتا به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل شد.»
گفتنی است، یکی از وکلای خانم جلالیان، وکالت خود را لغو و امیرسالار داودی، دیگر وکیل وی نیز به حبس محکوم شده و در حال سپری کردن مدت محکومیت خود است. در حال حاضر هیچ وکیلی برای پیگیری پرونده، وضعیت پزشکی و یا اعزام این زندانی سیاسی به مرخصی وکالت او را بر عهده ندارد.
سال ۹۷ نیز سازمان عفو بین الملل در گزارشی از مشکلاتی چون ”ناخونک چشم، عوارض روده و کلیه و برفک دهان” که موجب اختلال در غذا خوردن وی شده نام برده بود. بنا بر این گزارش خانم جلالیان بارها درخواست اعزام به بیمارستان و انجام آزمایشات پزشکی را نموده است که با مخالفت مسئولان زندان مواجه شده است.
زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تایید اما با یک درجه تخفیف مورد عفو قرار گرفته و محکوم به حبس ابد تقلیل یافت.
بنا به گفته خانم جلالیان در زمان بازداشت از طریق شلاق بر کف پا، مشت به شکم، کوباندن سر به دیوار و تهدید به تجاوز مورد آزار و شکنجه قرار گرفته بود.
FacebookTwitterاشتراک گذاری
source https://zanan.bashariyat.org/?p=39434
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر