به گزارش حصار؛ طبق گزارشات رسیده از چندی پیش تا روز پنج شنبه ۲۱ فروردین ماه سال جاری از ارژنگ داوودی معلم و زندانی سیاسی محبوس در زندان زاهدان هیچ اطلاعی در دست نیست.
این زندانی سیاسی که دوران حبس خود را در تبعید سپری می‌کند بعد از صدمه جدی که در ناحیه پا بعد از پرتاب شدن از طبقه دوم در زندان زاهدان دید تاکنون خبری از وی در دست نیست.
ارژنگ داوودی زندانی سیاسی ۶۵ ساله دوران حبس در تبعید خود را محروم از حق مرخصی ،حق درمان و در شرایط بسیار نامناسب و دشواری سپری می‌کند.
داوودی در روز ۲۷ دی ماه ۹۶ از زندان زابل به قرنطینه زندان مرکزی زاهدان منتقل شد؛ این زندانی سیاسی بارها به دلیل شرایط نامناسب خود و در اعتراض به تبعید های پی در پی دست به اعتصاب غذا زده بود.
وی در زمان مراجعه به دلیل احضار به دفتر رئیس زندان مرکزی زاهدان «محمد خسروی» توسط معاون رئیس زندان «غلامرضا قدیر» در حالیکه پابند و دستبند داشت از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب و دچار آسیب دیدگی در مهره های کمر شده بود. وی به دفعات از سوی مسئولان زندان مورد تهدید، فشار و شکنجه قرار گرفته است و بخشی از بینایی و شنوایی خود را بعد از آن از دست داده است.
عمادالدین ملازهی که اخیرا از زندان زاهدان آزاد شده درمورد شرایط نامناسب قرنطینه این زندان گفته است: «محیط زندان زاهدان بسیار آلوده است و زندانیان را در اتاقک های کوچک به ابعاد یک ونیم متری نگهداری می‌کنند اتاقک ها نورگیر ندارند و بسیار تاریک است زندانیان را با پابند و دستبند نگهداری می‌کنند و تعجب می‌کنم که با گذشت نزدیک به یک سال چرا باید یک زندانی سالخورده در این مکان نگهداری شود».
ارژنگ داوودی درآبان ماه ١٣٨٢ بازداشت و حبس در سلول های انفرادی زندان “٣٢٨” سپاه پاسداران، بند دو الف ، توسط شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی حسن زارع دهنوی (حداد)، به ۱۵ سال زندان ، ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی، انفصال دایم از مدیریت مجتمع آموزشی- فرهنگی پرتو حکمت، ۸۴ ضربه شلاق و تبعید به زندان‌های جنوب کشور محکوم شد.
وی س از سپری کردن ۱۰ سال از مدت زمان زندان خود طی یک پرونده سازی جدا به ۲۰ سال و هشت ماه زندان محکوم شد
اتهامات مطرح شده برای آقای داوودی راه‌اندازی و تاسیس «جنبش آزادی ایرانیان» و «کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» نوشتن «مانیفست ضد نظام جمهوری اسلامی»، «توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی» و «مسوولین نظام و روحانیون»، «توهین به مقدسات»و «همکاری با خبرنگار کانادایی به نام جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر